Każdemu dziecku, niezależnie od koloru skóry, wyznania czy pochodzenia, przysługują takie same prawa – prawa dziecka.
Najważniejszym dokumentem dotyczącym praw dziecka jest Konwencja o prawach dziecka uchwalona w 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych i ratyfikowana przez Polskę w 1991 roku.
Polska może poszczycić się bogatą tradycją związaną z promowaniem praw dziecka, począwszy od postaci Janusza Korczaka, cenionego na świecie działacza na rzecz godnego traktowania dzieci, po Ludwika Rajchmana, pomysłodawcę stworzenia międzynarodowej organizacji działającej na rzecz dzieci – UNICEF. O tym, jak ważne są w naszym kraju prawa dziecka świadczy również fakt, iż zostały one uwzględnione w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.
Dziecko powinno znać swoje prawa, rozumieć je i świadomie z nich korzystać. Państwo powinno traktować dziecko podmiotowo i bezwzględnie przestrzegać przysługujących mu praw.
Konwencja o Prawach Dziecka w rozumieniu dzieci i młodzieży:
Artykuł 2. i 30. ZAKAZ DYSKRYMINACJI
Wszystkie dzieci mają takie same prawa – nie ma gorszych ani lepszych dzieci!
Artykuł 12. PRAWO DO WYPOWIEDZI
Każdy ma prawo mieć swoje zdanie, własne myśli i poglądy. Dziecko może wypowiadać się w swoich sprawach przed sądem lub w innych instytucjach.
Artykuł 13. PRAWO DO INFORMACJI
Dziecko ma prawo do wypowiedzi. Możemy szukać informacji, wypowiadać się w dowolny sposób (np. mówiąc, pisząc, tworząc sztuki teatralne, rysując). Należy jednak pamiętać, aby korzystając z prawa do wypowiedzi, nikogo nie obrazić.
Artykuł 16. PRAWO DO PRYWATNOŚCI
Nikt nie ma prawa poniżać i ośmieszać dziecka ani wtrącać się do jego osobistych spraw, czytać listów, maili, esemesów czy pamiętników – chyba że w uzasadnionych sytuacjach sąd zadecyduje inaczej.
Artykuł 17. DOSTĘP DO RÓŻNYCH MEDIÓW
Dziecko ma prawo do korzystania z książek, gazet, internetu – choć rodzice czy opiekunowie powinni czuwać nad tym, z czego i jak długo korzysta.
Artykuł 19. OCHRONA PRZED PRZEMOCĄ
Nikt, nawet mama czy tata nie mają prawa bić dziecka lub dręczyć go w inny sposób! Rodzicom i opiekunom nie wolno zaniedbywać dziecka. Zadaniem dorosłych jest chronić dziecko przed przemocą.
Artykuł 24. PRAWO DO OPIEKI MEDYCZNEJ
Jak dziecko zachoruje zawsze ma prawo do leczenia.
Artykuł 26. PRAWO DO ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
Jeśli rodzina dziecka jest w trudnej sytuacji finansowej, państwo powinno dziecku pomóc.
Artykuł 28. PRAWO DO NAUKI
Dzieci maja prawo do nauki. Dzięki temu prawu mogą uczyć się za darmo. Obowiązkiem państwa jest dopilnować, żebyśmy mogli się uczyć.
Artykuł 29. PRAWO DO ROZWIJANIA ZDOLNOŚCI
Dziecko ma prawo do rozwijania swoich zainteresowań lub zdolności, ma także prawo do różnego rodzaju korepetycji i wsparcia ze strony dorosłych.
Artykuł 31. PRAWO DO WYPOCZYNKU
Każde dziecko ma prawo do wypoczynku i czasu wolnego.
Artykuł 32.PRAWO DO OCHRONY PRZED WYKORZYSTYWANIEM DO PRACY
Dziecka nie można zmuszać do pracy zarobkowej, szczególnie zajęć niebezpiecznych lub utrudniających naukę i rozwój.
Artykuł 33. PRAWO DO OCHRONY PRZED NARKOTYKAMI
Państwo ma obowiązek wszelkimi prawnymi sposobami chronić nas przed narkotykowym uzależnieniem.
Artykuł 34. OCHRONA PRZED WYZYSKIEM SEKSUALNYM
Nikt nie może wykorzystywać seksualnie dzieci!
Artykuł 38. OCHRONA PODCZAS WOJEN
Dzieci poniżej 15. roku życia nie mogą brać udziału w wojnach.
Artykuł 40. PRAWA DZIECI PODEJRZANYCH O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
Jeśli dziecko jest podejrzane o jakieś przestępstwo, to ma prawo do odpowiedniej pomocy w sądzie, do wypowiedzi w swojej sprawie i przedstawienia swojej wersji zdarzeń.
W przypadku naruszenia praw dzieci, pomocy można szukać u Rzecznika Praw Dziecka.
https://brpd.gov.pl/dzieciecy-telefon-zaufania-rzecznika-praw-dziecka/
Pod wskazanym linkiem odnajdziecie Państwo informacje o telefonach zaufania, innych sposobach uzykania wsparcia, pomocy prawnej, prowadzonych akcjach społecznych.
Źródło: https://brpd.gov.pl